تنها به خاطر او

مراسمهای عزاداری زیادی را تا به حال با چشمهام دیده ام

در تهران که به وفور... مخصوصا اینکه هر شهر و قریه ای هم یک هیئت مقیم در تهران دارد که میتوانی گزیده ای از رسوماتشان را ببینی

اما در چهار سالی که  تبریز بودم مراسمی را تجربه کردم که به رنگ هیچ کدام از شهر ها نبود

یادم است که  روزهای عزاداری که میرسید پدر یکی از هم اتاقی هایمان خودش رابه  تبریز میرساند و ما را به نقاط مختلف شهر می برد..

در مراسمشان علم و کتل و زنجیر و طبل و سنج نیست، و در دسته هاشان مردها دوش به دوش هم می ایستند و یک دستشان بر دوش دیگری حلقه شده و با دست دیگرشان سینه میزنند و راه میروند

ازین نذری های فراوانی هم که در اغلب شهرها به وفور در هر کوی و برزنی یافت میشود، خبری نیست

حس میکنم مردم این شهر، فقط و فقط به خاطر امام حسین به کوچه ها میروند

پ .ن: این روزها چقدر همه راحت نوای "لبیک یا حسین" را سر میدهند

علی فانی...گرفتار غم های زینب ، سیه پوش قاسم