نوروز

کاش میشد این لحظه سال تحویل کش بیاید و اصلا تمام نشود.

توپ سال نو را که در می کنند، یک لحظه شگرف میشود و بعد هم تمام....تمام اشتیاقمان برای نو شدن، ناگهان تمام میشود و شاید هم خیلی زود دیر میشود.

تا لحظه تحویل سال همگی بیدار ماندیم  بجز محمدحسین.

ساعت دو نیمه شب بود که حسین را هم بیدار کردیم و او هم با کلی وعده و وعید چشمانش را باز کرد و کنار ما نشست.

قرآن را جلوی نگاههایمان باز کردیم و همگی مان در کنار هم دستانمان را،  به هم گره کردیم و مثل همیشه با چشمانی نمناک، سال جدید را تحویل گرفتیم. 

بهاری دیگر متولد شد و نوروزی دیگر از راه رسید.

و باز هم، ناگهان،

 چقدر زود، دیر می شود... .