وقت

هفته اول ماه مبارک را سه روز، پشت سر هم، افطاری دادیم.

افطاری کلاس حسین و دو روز دیگر هم دوستان و اقوام.

دو علت هم داشت، یکی اینکه تمیز و مرتب کردن خانه ما برای هر بار مهمانی از غذا پختن و... هم سخت تر است و دیگر اینکه دلم میخواست بقیه روزهای ماه مبارک  فکرم درگیر مهمانی و غذا و ملزومات آن نباشد و انرژی ام را جای دیگری صرف کنم.

پیچ تلویزیون و اخبار و سریالها را هم بسته ایم.

ترجیح میدهیم به جای اینکه دوساعت به تلویزیون خیره شوم دست بچه ها را بگیرم و برویم دعای ابوحمزه مسجد سرکوچه مان، هم بچه ها بازی میکنند و هم من دلم، آرام میگیرد.

الحمدلله علی کل نعمه.