آوای فاخته

روزی ظهور میکنی و می رسد بهار

آوای فاخته

روزی ظهور میکنی و می رسد بهار

آوای فاخته

دلم میخواهد هفت شهر عشق عطار را بگردم و
به گفته مولانا: آنچه یافت می نشود، آنم آرزوست
و اینجا را نقش میزنم برای فرزندانم
محمد حسین ۸۷/۱/۱۸
نورا ۹۱/۴/۱۴
علی ۹۵/۶/۲۹

بایگانی
آخرین مطالب

۱ مطلب در بهمن ۱۳۹۴ ثبت شده است

کتاب خوب

۱۲
بهمن

کتاب نامیرا  از صادق کرمیار را خواندم

این کتاب ،کتاب خوبی است که خیلی هم برایش تبلیغ شده است و حتی به قیمتی بسیار پایین بفروش میرسد تا اکثریت بتوانند آن را بخوانند.

ای کاش این کار برای خیلی از کتابهای خوب دیگر هم بشود.

موضوع این کتاب مربوط به روزهای پر هیایوی کوفه است که کوفیان  برای امام حسین نامه میفرستند و بعد هم آمدن مسلم و... .

قصه، قصه واقعی کشمکش درونی آدمهای تاثیرگذاریست که انتخاب میکنند که پشتیبان امام حسین باشند و یا سکوت کنند و یا اینکه بروند سراغ منفعت طلبی.

شخصیت عبدالله شخصیت خیلی محکمی است، آدم عجول و ظاهر بین و سطحی نگری که به دنبال هیاهو باشد، نیست حتی در آغاز ماجرا که طرفدار یزید و پشتیبانی از اوست.

کتاب اخلاق پیامبر و اخلاق ما را هم خواندم

یک کتاب نسبتا قطور با کمی چاشنی طنازی ، اما بسیار جذاب و پر مغز به قلم جلال رفیع.

این کتاب را که میخوانی ، پیامبر را که بهتر میشناسی شرمنده میشوی ازینکه انقدر روزمره هایمان متفاوت است از پیامبر و شرمنده تر از اینکه چنین پیامبری داریم اما نه سعی میکنیم اورابه درستی و از منابع درست بشناسیم و نه اینکه او را بشناسانیم.

جلال رفیع با تکیه بر دانشی که از قران و روایات و تاریخ و  آثار فاخر واصیل فارسی دارد میرود در دل پاریس و پکن و.... وچهره مهربان و بی نظیر پیامبر را نشان میدهد به دنیایی که پیامبر را فقط از لابلای جنگهای صلیبی و مقالات و فیلمهای اسلام هراسی و ...شناخته اند.

نسلی که تمام درکش از رسانه هست و ورژن از همه داغان ترش هم ،همین شبکه های اجتماعی که پیامهای بی محتوا را دست به دست میچرخاند و بیچاره نسلی که آبشخور فکری اش میشود این اطلاعات دم دستی و ناقص.

این قسمت از  کتاب را خیلی دوست داشتم:

روزی پسرم پرسید: پدر! وقتی بچه بودی، «ویدئو» و «سی دی» و «ام پی تری» و «تلویزیون» و «لپ تاپ» و «اینترنت» و «ماهواره» و «بلوتوث» هم داشتی؟ گفتم: نه، گفت: پس کودکی ات را چگونه می گذراندی؟ گفتم: حاج میرزا حبیب الله تاج، ماهواره من بود! ربوبی و ربانی و ضمیری و ضیایی، ماهواره های من بودند! سعدی و حافظ و مولوی و خیام و فردوسی، ماهواره های من بودند!

.....

پ.ن:تفکر و تعقل یک مهارت است که آدمهای کتابخوان این مهارت را بهتر از بقیه می آموزند و یاد میگیرند که خودشان فکر کنند و آدمهای مطلقا رسانه ای هم بدون تعارف، فکر کردن را تقلید میکنند....کتاب بخوانیم...با بچه هایمان.نگذاریم که بچه هایمان گرفتار سطحی نگری رسانه ای شوند.