اربعین

چهل روز گذشت

چهل شب هم گذشت

آغاز چله نشینی شما همان ظهر عاشورا بود

همانجا که از خیمه گاه تا قتله گاه میدوی و حسینت را صدا میزدی

هماندم که با سینه ای داغدار سالار کاروانت شدی

و با بغضی که تمام جانت را گرفته بود نامردمان را رسوا کردی و آنها را به خشم خداوند بشارت دادی

نمیدانم…نمیدانم… بعد از چهل روز اسارت وتنهایی و چهل شب غربت وسکوت، در کدامین خاک عراق اولین اربعین را برای حسینت برپا کردی؟

اما یک چیز را میدانم

میدانم که زمین و آسمان عراق از دودی که از آتش کاروان شما بر آسمان برخاست و از خون جگر گوشه ها تان که بر زمین ریخت..هنوز که هنوزاست، رنگین است

بانو ببخش شاید که این تکه از زمین با بخششت، اندکی قرار بگیرد

اربعین هشتاد و نه