رزق معنوی
منبرها، کلاسها و جلسات زیادی را تجربه کرده ام.
یکی از آن جلساتی که حالم را روبراه میکرد، جلسات حاج آقا دولابی بود.
در طول هفته، در اقصا نقاط شهر منبر میرفت.
و من دلم میخواست بخاطر این حال خوب تمام جلساتش را شرکت کنم.
ازین سر شهر بروم آن سرشهر.
قاطی تمام ترافیکها و بدو بدو کردن ها، رسیدن به آن جلسات یک روضه دلگشایی بود برای خودش.
و حالا این یکشنبه های دل خنک کن، که قرین با ماه رجب و فرودین ماه شده است.
همین یک کوچه بالاتر از خودمان.
یکشنبه ها شب که میشود، شام اهل خانه را که دادیم، ساعت هشت، دست نورا را می گیرم و میرویم کلاس نهج البلاغه آقای مهندس... .
اینکه از کلمه به کلمه یک منبر حظ کامل ببری و توضیح یک آیه تو را به عرش برساند و غرق در کلام معصوم شوی بی هیچ حرف اضافه و قیاس مع الفارق، یک رزق معنوی کامل است.
حیف که در اسنای کار همراهت زنگ میخورد و احضار میشوی که علی جان، شما را میخواهد شتاب کن.
